Laureaat: DE KORT VAN SCHAIK, VAN BESIEN VAN NOTEN

In Moorsel zullen de historische pastorij en aangrenzende tuin opengesteld worden voor publiek gebruik. De opgave bevindt zich in het spanningsveld tussen monument en nieuwbouw, open en dicht, en publiek en besloten. Begrippen die niet per definitie verenigbaar zijn en juist om die reden vragen om een heldere visie.

De vrijstaande pastorij en de royale tuin vormen een typologische eenheid die door een tuinmuur bijeengehouden en begrensd wordt. Elke toevoeging lijkt deze eenheid te schaden en de begrenzing te overschrijden. Wat nu als de nieuwbouw zelf de grens tussen tuin en nieuw programma belichaamt en van daaruit een dialoog aangaat met pastorij en tuin?

Door het opschuiven van de zuidwestelijke begrenzing van de tuin ontstaat er ruimte voor het nieuwe programma, zonder dat er inbreuk gedaan wordt aan het karakter van de beschermde elementen. De lijn vormt de grens tussen de tuin en de nieuwe functies.

Door de kopse kanten terug te leggen ontstaan er publieke voorruimtes tussen dorpskern en Waverstraat en de pastorijtuin. Deze vormen de schakel tussen buiten en binnen de tuin.

De tuin informeert de distributie van het programma: De publieke delen worden in en nabij de pastorij gesitueerd, terwijl het meer besloten deel, de accommodatie van de KLJ, aan de achterzijde van de tuin een plek en een eigen ingang krijgt. Het programma wijkt halverwege de tuin voor de aanwezige bomen. Hierdoor ontstaat een tussenruimte, de ʻ boomkamerʼ , die mediëert tussen de publieke ruimtes en de lokalen van de KLJ. De nieuwe elementen benutten de aanwezige kwaliteiten maximaal en houden houden het beschermde geheel in ere.