Vanaf 1863 was er op een 8 ha groot terrein in de nabijheid van het station van Leuven een spoorwegwerkplaats actief. In 1993 heeft de NMBS het terrein verlaten. De stad  Leuven koopt de terreinen aan en zal ze via haar autonoom gemeentebedrijf omvormen  tot een stedelijke woonwijk.
Bij ministeriel besluit van 14 november 1996 werden delen van de voormalige werkplaatsen beschermd als monument. Eén van de beschermde gebouwen is hal 9. Het betreft een hal met een oppervlakte van ca. 1950 m² die ca. 1920 op de werkplaatsen heropgebouwd werd, deels met materiaal van een andere hal uit 1907.
De studieopdracht omvat enerzijds de restauratie van deze hal en anderzijds de  herinrichting van de hal voor de nieuwe functie van jeugdcentrum voor de stad Leuven. Het jeugdcentrum vervult functies inzake dienstverlening, ontmoeting/opvang en vrijetijdsprogrammatie. Concreet betekent dit dat er naast kantoren voor de jeugddienst, ook vergaderlokalen, ruimte voor een infopunt, een grotere ontmoetingsruimte, opvanglokalen, atelierruimtes en een overdekte speel-/sportruimte nodig zijn. Voor de nieuwe functies (exclusief de overdekte speel-/sportruimte) wordt een vloeroppervlakte van 1600 à 1800 m² voorzien, gespreid over meerdere bouwlagen.
Hal 9 is een voorbeeld van industriële architectuur. Voor de nieuwe invulling met het jeugdcentrum denkt de stad dan ook aan sobere, functionele architectuur die echter aantrekkelijk en sfeervol moet zijn voor de jongeren voor wie het gebouw bestemd is.
De studie van de buitenaanleg hoort niet bij de opdracht. Voor het geheel van de buitenaanleg en de infrastructuuraanleg op de terreinen van de voormalige Centrale Werkplaatsen wordt een apart ontwerpteam aangesteld.