De International Conference on Integrated Care (ICIC) 2023 ging dit jaar door in Antwerpen. Met 1300 participanten ter plekke en meer dan 500 online deelnemers uit diverse domeinen, kennisvelden en landen (72 verschillende nationaliteiten namen deel) werden ervaringen, kennis en contacten gedeeld. De lezing die we met de AWDI gaven werd erg gesmaakt.
ICIC wordt jaarlijks georganiseerd door de International Foundation for Integrated Care (IFIC) en had dit jaar als thema “Care in action: how to work together, a participatory approach.”
Op het driedaagse congres was een internationaal gezelschap aanwezig vanuit verschillende disciplines en achtergronden. Beleid, praktijk en academia; allen zoekend naar het uitwerken en realiseren van geïntegreerde zorg en ondersteuning. Opvallend was hierbij ook de stevige Vlaamse vertegenwoordiging: verschillende organisaties en netwerken vonden vlot hun weg naar Antwerpen en gaven via lezingen (340) en workshops (95) ook inzicht in hun ideeën en praktijken.
Ook met de AWDI kregen we de kans om een lezing te geven. Tijdens de lezing konden we zo ons opzet, kader en doelen verbinden aan het thema geïntegreerde zorg. Getriggerd door onze titel – “An ‘Academic Workplace’ on Deinstitutionalization. Partnering practice, policy, and academia to radicalise De-Institutionalization and inclusion as a socio-spatial and cross-policy issue.” – mochten we een zeer divers en geïnteresseerd publiek begroeten.
Samenwerking en verknoping, als (één van de) uitgangspunten van de AWDI, werd hierbij in de praktijk gebracht door de lezing vanuit zowel beleid als academia in te vullen. Sam Van Bastelaere (team beleid bij het VAPH) en Dries Cautreels (onderzoeker bij de AWDI) gaven de presentatie immers samen.
Door geïntegreerde zorg en de-institutionalisering te verbinden en hierbij het sociaal-ruimtelijke perspectief in te brengen, maakten we een mooie link naar de visie die we met de AWDI uitwerkten. De kern van onze boodschap was zo om bij geïntegreerde zorg breder te kijken dan slogans, (soms technische) operationalisering en dus structuur maar ook te focussen op (al dan niet gedeïnstitutionaliseerde) logica’s, gebruiken, valkuilen en dus… cultuur.
De verschillende enthousiaste reacties na de lezing sterkten ons in de overtuiging dat geïntegreerde zorg ook verrijkt kan worden door (een blik op) de-institutionalisering: een blik die recht doet aan diversiteit en uniciteit en zo één van de veelgebruikte slogans tijdens het congres – “leave no one behind” – ook mee kan realiseren.
