Wat oorspronkelijk was opgevat als een bouwproject, werd uiteindelijk een bouwkunstige opdracht: het ontwerpen van een klein gebouw, dat op de campus van het Psychiatrisch Centrum te Duffel dient als ‘stille ruimte’ waar patiënten en bezoekers zich even kunnen terugtrekkken. Het initieel geformuleerde programma, waarin onder meer het aspect water een centrale rol speelde, evolueerde in de richting van sacrale bouwkunst, waarbij aspecten als functionaliteit of comfort meer op de achtergrond geraakten. Thierry De Cordier ontwierp een kapel waarvan de verhoudingen bepaald zijn door de regel van de gulden snede. Het bouwvolume bestaat uit een zwarte, blokvormige ‘container’ van 12,5 m lang, 5,5 m breed en 5,5 m hoog, die aan de buitenkant volledig bekleed is met een dubbele laag roofing, bestreken met pek. Een witte binnenwand (de ‘muur van het Niets’) steekt via een opening in het dak boven dit zwarte lichaam uit. Het gebouw staat in de groenruimte op de campus.