Oostende - WZC drie Platanen

Als middelgrote actor in de ouderenzorg met beperkte human resources inzake projectontwikkeling en binnen een onzekere context op financieel en regulerend vlak, heeft de vzw Sint-Monica de nodige expertise en middelen bijeengebracht om een kwalitatief en architecturaal aantrekkelijk gebouw te realiseren, waarin verschillende functies zo optimaal mogelijk worden gecombineerd.

De vzw Sint-Monica is bij het ontwikkelen van de eigen, complexe architectuuropdracht tevens een cruciale partner geweest voor de Stad Oostende, om haar ambities voor het naastliggende gebied Park de Nieuwe koers te realiseren. Samen lieten ze een masterplan ontwikkelen voor de site en de achterliggende groene gebieden met onder andere moestuinen. Dit masterplan werd via de procedure van de Meesterproef gegund aan de jonge ontwerper Catherine Pyck en zorgde voor de geslaagde integratie van het gebouw in het Park De Nieuwe Koers en op grotere schaal in het ‘Groen Lint’, de groene fietsroute rond de stad Oostende.

De Open Oproep voor het woonzorgcentrum werd gewonnen door Bovenbouw Architectuur, met een ontwerp dat de ambities van het masterplan resoluut oppakt. Het Groen Lint loopt dwars door het gebouw heen en de opgetilde façade maakt van op de steenweg het zicht vrij naar het achtergelegen park. De drempel tot het gebouw zelf wordt door een genereuze programmatie bewust laag gehouden. Vijf kantoren met een gezamenlijke wachtruimte worden verhuurd aan gezondheids- of maatschappelijke dienstverleners zoals een dokterspraktijk, een psycholoog of een dienstenchequebedrijf. Het restaurant geeft uit op de volkstuintjes en is toegankelijk voor buurtbewoners en passanten van het Groen Lint. Drie tachtigjarige platanen werden van de straatkant naar de buurttuin achter het gebouw honderd meter verderop overgeplant. Een spectaculaire geste die het gebouw meteen zijn nieuwe naam opleverde.

Het ronddwalen van bewoners leverde de inspiratie voor een vierkante structuur met een dubbeldienende gang, die overvloeit in zit- en eetruimtes, en wordt onderbroken door een aantal zithoekjes. Anderzijds werd ingezet op specifieke detaillering om gestandaardiseerde, institutionele gangen te vermijden. Warme huiselijke materialen zoals hout en vilt worden gecombineerd met een frisse afwisseling van kleuren. Het gebouw biedt de bewoners een geanimeerde passage, met zichten op het straatgebeuren aan de voorkant, stadsgezichten aan de ene zijgevel, de natuur aan de achterkant en de beweging in de buurttuin, het binnenhof. Ook buiten kan men van het zicht genieten vanaf de overdekte terrassen of het dakterras.

Zowel de opdrachtgever als de stad Oostende hebben elkaar aangevuld en versterkt, waardoor het architectuurproject een groter effect sorteert en een breder publiek bereikt. Het project vormt één mooi geheel, waarbij de grens tussen privaat en publiek vervaagt.