Niel - Gemeentehuis

De gewenste forse uitbreiding van het stadhuis is een uitgelezen mogelijkheid de openbare ruimte te verbeteren. De poging de pleinvorm te herstellen door terug te gaan naar de oude rooilijnen is echter slecht te rijmen met de structuur van het monument en zou haar bovendien grotendeels aan het zicht onttrekken. De directe visuele relatie tussen kerk en stadhuis kan echter naast een symbolische ook een bijzonder krachtige ruimtelijke relatie opleveren mits het stadhuis enig front naar het plein kan maken.
Na onderzoek van de verschillende scenario’s wordt geopteerd voor de oplossing waarbij begin en einde ontstaan uit het huidige volume. Het gebouw kent drie duidelijke adressen, een ceremonieel aan het plein, een publieke entree direct aan de straat gelegen en aparte toegang voor het politiekantoor met bijbehorende dienst materieel.
Van het bestaande paviljoen kunnen fundering, kelder, gelijkvloers en enkele wanden behouden blijven. Het glazen dak over de cour brengt alle onderdelen definitief samen en creëert een lichte ontvangsthal en ontmoetingsplaats voor burgers en bestuurders. Er ontstaan flexibeler indelingsmogelijkheden. 
Ook bij de gevelgeleding is bewust rekening gehouden met het bestaande pand. Een teveel aan contrast zou de bestaande gevel teniet doen. De continue gevel vraagt om een specifieke ontwikkeling van de geleding om uiteindelijk aan te kunnen sluiten op de bestaande zuidgevel.

Het herenhuis is in 1890 opgetrokken in neotraditionele stijl met als hoofdaccent de neo-Vlaamse renaissance. Het is gebouwd in lokale baksteen en versierd met witte zandsteen. 
Het gebouw werd achtereenvolgens gebruikt als herberg, jeneverstokerij, brouwerswoning, ijsfabriek en sedert 1930 als gemeentehuis.

Het gemeentehuis staat in het centrum van de gemeente op de hoek van de Ridder Berthoutlaan en de Dorpsstraat. In de onmiddellijke omgeving bevindt zich de O.L.Vrouwekerk (Sint Hubertusplein), een beschermd monument en een vestiging van de gemeentelijke basisschool (Ridder Berthoutlaan 1). Dit laatste gebouw heeft eveneens een bepaalde architecturale waarde. Het werd in 1955-1956 opgericht als gemeentelijke kindertuin en is een product van provinciaal architect J. Pignet.  De beplanting in de omgeving van de kerk en langs de Ridder Berthoutlaan is erkend als beschermd dorpsgezicht.

De opdracht omvat twee delen: enerzijds het verbouwen van het oude gemeentehuis, d.w.z. het herinrichten en geschikt maken van de lokalen met behoud van de architecturale verschijningsvorm. Anderzijds moet de gelijkvloerse verdieping uitgebreid worden 
op de plaats tussen het oude gemeentehuis en de school, waarin het bijgebouw van 1991 wordt geïntegreerd. Het project moet harmonieus aansluiten bij het schoolgebouw