Beveren - CC en bibliotheek

Bouwen aan een adres

… ‘Toen het cultureel centrum gebouwd werd, dacht men al aan een bibliotheek. Op deze nabije toekomst heeft het gebouw niet geanticipeerd. Nu de bibliotheek er komt, is er sprake van een evenementenplein. Op deze nabije toekomst moet de bibliotheek anticiperen. Dat betekent niet dat men pas aan de bibliotheek kan beginnen als het hele plannings- en verwervingsproces voor het plein is doorlopen. Dat betekent wel dat bibliotheek en cultureel centrum het eerste zetstuk worden op het toekomstige plein. In de onbestemdheid van vandaag moet een gebaar gemaakt worden dat de toekomst uitnodigt.’ … ‘Daarom is de basisopzet van ons ontwerp een rooilijn, die het cultureel centrum weer op het plein zet. De kruising van deze rooilijn met de schrijlingse as is de knoop die de bibliotheek en het cultureel centrum met elkaar verbindt.’

Twee-eenheid

‘Niet enkel de rooilijn, maar het hele travee van de polyvalente zalen, met zijn karakteristieke breedte en hoogte, zijn hoge ramen en zijn zware kolommen wordt naar de bibliotheek verlengd. Hierin worden de zogenaamde doorkijkfuncties – functies die interactie met het plein mogelijk maken – ondergebracht: een leescafé waar men de kranten en tijdschriften van de dag kan raadplegen, de grote balie en de polyvalente ruimte van de bibliotheek. Deze is voor de ingang van de bibliotheek gesitueerd, zodat ze de foyerruimte van het cultureel centrum vergroot en ook het schouwburgpubliek de exposities kan zien.’ … ‘De kantoren voor het cultureel centrum komen op de verdiepingen boven deze bergingen. Ze krijgen licht van een patio, die ook de polyvalente ruimte verlicht, en vormen met de kantoren van de bibliotheek een hoek omheen de grote zaal van de bibliotheek. Vergaderruimtes en kantine worden gedeeld.’ …

Een flexibele bibliotheek

… ‘Deze gedachte koppelen wij aan de wens om een volstrekt flexibele, eenvoudige en toegankelijke bibliotheek te maken. Wij stellen een grote hoge ruimte voor, niet gehinderd door balken en kolommen, waarvan de grote overspanningen zo worden ingekleed dat ze het bovenlicht modelleren. In deze grote ruimte kan men boven de rekken steeds noord- en zuidkant, west- en oostkant terugvinden. Het grote raam is boven de rekken niet op de tuin, maar op de kruinen van de dreef gericht. Kleinere nissen vullen de grote ruimte aan. De code voor de gebruiker is eenvoudig: het gelijkvloers is toegankelijk, de verdieping niet (de trappen zitten achter deuren en muren weggestopt). Visueel toegankelijk zijn ook de boeken die niet geconsulteerd mogen worden: het compactmagazijn voor archief en wisselcollectie staat open op de mezzanine, zodat de hele rijkdom van de bibliotheek voor de gebruikers zichtbaar is. Het inrichten van de grote zaal is een kunst (daar zien we met name het aangrijpingspunt voor het kunstproject). De vrije opstelling van de rekken, volgens wisselende noden, wordt gereguleerd door een lay-out programma, dat alleen de richting en, bijvoorbeeld, de maat van de rekken vastlegt. De rekken vormen blokken en open plekken, die van het dwalen tussen de rekken een quasi-stedelijke ervaring maken.’ …

De opdracht omvat de uitbreiding van het cultureel centrum, dat enkele jaren geleden werd opgericht en nood heeft aan kantoorruimte en bergplaats. In deze site waar politie, vredegerecht, brandweer, jeugdcentrum en cultureel centrum als vrijstaande gebouwen geschikt zijn rond een centraal plein dat voor jaarmarkten en evenementen gebruikt wordt, wil de gemeente ook nog een openbare bibliotheek realiseren. De mogelijkheid dient onderzocht om dit de realiseren als een annex van het cultureel centrum zodat bepaalde lokalen en voorzieningen gemeenschappelijk gebruikt kunnen worden.