MP1903 Offertes voor bouwen van kleine modulaire gezinswoningen in Tielrode

Laureaat ontwerper: Stijn Baets

Laureaat kunstenaars: Maika Garnica en Willem Coenen

Op een prachtig terrein aan de Bettehemstraat, dat afdaalt naar de Durme, wil Woonanker Waas vijftien woningen realiseren met één, twee of drie slaapkamers. Daarbij wordt de ambitie geformuleerd om toekomstgericht te bouwen en flexibiliteit en aanpasbaarheid van woningen te onderzoeken. Floortje van Sandick en Dido Woelders vormden een team en ontwikkelden een eenvoudig type van twee of drie woonsten onder één kap. De sobere houten constructies laten ze met veel gevoel voor het landschap over het terrein uitwaaieren. Laurent Vanhaverbeke schikt drie compacte volumes dicht bijeen. De clusters van duplexwoningen zijn met vlonders verbonden en lijken te zweven op het maaiveld. Stijn Baets combineert op een zeer overtuigende manier verschillende types woningen tot drie eenvoudige volumes. Die omsluiten een woonerf en richten zich aan de andere zijde, zonder private tuinen, direct naar het landschap. De drie ontwerpers onderzoeken ook de vraag naar flexibiliteit en aanpasbaarheid. Hun diverse voorstellen gaan van het flexibel toewijzen van slaapkamers tussen aanpalende woningen, bij Floortje, over collectieve kernen waarin kamers kunnen uitgebouwd en toegeëigend, bij Laurent, tot een modulaire bouwwijze waarbij duplexruimten kunnen worden dichtgelegd voor extra slaapkamers, maar ook gestapelde woningen kunnen gekoppeld worden tot kangoeroe- of co-woningen, bij Stijn. Een bijzonder boeiend onderzoek dat natuurlijk ook op grenzen stuit, die verband houden met de kost en complexiteit van bouwen vandaag.

De kunstenaars Maika Garnica en Willem Coenen willen het omgevingsgeluid in een parabolische, in de aarde gevormde schelp versterken voor de voorbijganger. Pierre Coric onderzoekt de interactie tussen mens en natuur en maakt een bomenalfabet met eiken-, appel-, peren- en kersenbomen, om een zin in het landschap te schrijven. Tom Volkaert monteert op een speelse manier zijn epoxy sculptuur op een veer, als een ‘wipkip’ voor de kinderen. De huisvestingsmaatschappij kiest voor de parabolische luisterschelp en zal met de gemeente Temse in overleg treden om het bomenalfabet te realiseren in uitbreiding van de bestaande Durmetuin.